Cynk
Encyklopedia PWN
chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,
interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.
ogniwo galwaniczne, w którym elektrodą ujemną jest rtęć pokryta pastą z siarczanu rtęci (Hg2SO4) i siarczanu cynku (ZnSO4), dodatnią — amalgamat cynku, elektrolitem — nasycony roztwór ZnSO4;
minerał, tlenek cynku ZnO;
związki metaloorg. o cząsteczkach, które zwierają bezpośrednie wiązanie węgiel–cynk;
pierwiastki chemiczne tworzące 12. grupę układu okresowego pierwiastków: cynk (Zn), kadm (Cd) i rtęć (Hg);
