Całka oznaczona
Encyklopedia PWN
mat. jedno z podstawowych pojęć matematyki, wprowadzone niezależnie przez I. Newtona i G.W. Leibniza pod koniec XVII w. jako nowe narzędzie rachunkowe;
mat. podane przez G.F.B. Riemanna uogólnienie pojęcia całki oznaczonej funkcji ciągłej na przypadek funkcji ograniczonych, określonych na przedziale ograniczonym, mających zbiór punktów nieciągłości miary (Lebesgue’a) zero;
mat. jedno z najważniejszych uogólnień pojęcia całki, podane 1902 przez H.L. Lebesgue’a i oparte na rozwiniętej przez niego teorii miary
kwadratura
mat. wyznaczanie pól figur geom. i stąd, przez analogię, nazwa obliczania całek pojedynczych (nieoznaczonych lub oznaczonych w zmiennych granicach), rozszerzana niekiedy na obliczanie całek podwójnych, potrójnych itd.;
[łac.],
