Brandenburskie
Encyklopedia PWN
ziemie Marchii Brandenburskiej na północ od dolnej Warty i Noteci, uzyskane w XIII w.;
marchia utw. 966 z północnej części Marchii Wschodniej;
najstarsza część Marchii Brandenburskiej (Brandenburgia), na l. brzegu Łaby, dawna Marchia Północna.
pol. ród rycerski, herbu Nałęcz;
inżynier, kartograf i matematyk, mieszczanin;
Neubrandenburg
m. w północno-wschodniej części Niemiec, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, na Pojezierzu Meklemburskim.
[noibrạndnburk],