Brandenburgią
Encyklopedia PWN
miasto w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, na Wybrzeżu Słowińskim, u ujścia Wieprzy i Grabowej do Morza Bałtyckiego.
niem. teolog ewangelicki i działacz antynazistowski;
miasto w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w Kotlinie Gorzowskiej, w obrębie Doliny Dolnej Noteci, w pobliżu ujścia Miałki do Noteci, w otoczeniu rozległych lasów puszcz Drawskiej i Noteckiej. —
toczyła się 1476–82 o sukcesję po piastowskim ks. głogowskim Henryku XI, między elektorem brandenburskim Albrechtem Achillesem a ks. żagańskim Janem II (wnukiem ks. głogowskiego Henryka VIII)
syn Łukasza (1482–1542), ojciec Stanisława i Łukasza (1533–73), kasztelan, starosta generalny Wielkopolski;
książę głogowski i wielkopol., syn Henryka I głogowskiego, ojciec Henryka V Żelaznego, brat Konrada I, Bolesława, Jana i Przemka;