Brandenburgią
Encyklopedia PWN
wojna trzydziestoletnia 1618–48,
seria wojen toczonych między cesarzami z rodu Habsburgów (Ferdynand II i Ferdynand III) i katolickimi książętami Rzeszy (Liga Katolicka), których popierały Hiszpania, południowe Niderlandy i (pod koniec wojny trzydziestoletniej) Dania a obozem protestanckim (Unia Protestancka) oraz jego sprzymierzeńcami: Francją, Szwecją, Holandią, Sabaudią i — okresowo — Danią.
„wypędzeni”, niem. Vertriebene,
termin, którym w Niemczech określa się ludność niemiecką zmuszoną w wyniku klęski III Rzeszy w II wojnie światowej do opuszczenia terytoriów położonych na wschód od linii Odry–Nysy Łużyckiej oraz krajów południowo-wschodniej Europy.
Ziemie Odzyskane, Ziemie Zachodnie i Północne, Ziemie Nowe, Ziemie Uzyskane,
terytoria należące uprzednio do Niemiec (Śląsk, część Pomorza Zachodniego i Brandenburgii po linię Odry i Nysy Łużyckiej oraz południowa część Prus Wschodnich) i Wolnego Miasta Gdańska, włączone do Polski w wyniku postanowień konferencji w Poczdamie VII–VIII 1945;
Zygmunt I Luksemburski, ur. 15 II 1368, Norymberga(?), zm. 9 XII 1437, Znojmo,
król Węgier, król rzymsko-niemiecki, cesarz, król Czech.
