Borek
Encyklopedia PWN
dzielnica przem.-mieszkaniowa na południe od centrum Krakowa, nad Wilgą.
żeglowna droga wodna w Kotlinie Oświęcimskiej i Bramie Krakowskiej, w woj. małopol.; uruchomiony 1961; dł. 17,2 km;
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
fr. chemik i farmaceuta.
szczyt w Gorcach, w grzbiecie między Czołem Turbacza a przełęczą Borek;
msza
muz. cykliczna kompozycja wokalna lub wokalno-instrumentalna, przeznaczona do wykonania w kościele podczas obrzędu m. świętej.
[łac.],
