Birmie

Encyklopedia PWN

grupa języków z gałęzi językowej tworzonej przez tybetańsko-birmańskie języki z chiń.-tybetańskiej rodziny językowej (chińsko-tybetańskie języki);
jedna z wielkich religii uniwersalnych oraz system filozoficzny, który wywodzi się z nauki o charakterze etyczno-soteriologicznym, propagowanej na terenie północnych Indii (Bihar i pogranicze Nepalu) na przełomie VI i V w p.n.e. przez Siddharthę Gautamę (Budda).
dominująca w państwach Azji Południowo-Wschodniej odmiana buddyzmu hinajany.
Chińczycy, nazwa własna Han,
naród zamieszkujący gł. ChRL (ok. 1,1 mld w 1997),
Czauk, Chauk,
m. w środkowej Mjanmie (Birmie), nad rz. Irawadi, na południe od Pakokku.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia