Białostocczyzny
Encyklopedia PWN
okupacja niemiecka ziem polskich 1939–45,
policyjno-wojskowy system administracji III Rzeszy na terytorium II RP, zajętym IX 1939 w wyniku niemieckiej agresji oraz po podziale państwa polskiego, dokonanym przez Niemcy i ZSRR (na podstawie układu o przyjaźni i granicy, zawartego 28 IX 1939, korygującego ustalenia paktu Ribbentrop–Mołotow z 23 VIII 1939).
osiedlanie zdemobilizowanych żołnierzy na nie zagospodarowanych gruntach lub nadawanie im gospodarstw rolnych;
kryptonim operacji połączonych oddziałów AK okręgów wileńskiego i nowogródzkiego, przeprowadzonej 7–13 VII 1944 w ramach planu „Burza” w celu wyzwolenia własnymi siłami Wilna przed nadejściem jednostek Armii Czerwonej;
niemieckie akcje terrorystyczne stosowane podczas II wony światowej na ziemiach polskich głównie wobec ludności wsi, obejmujące masakry bez oszczędzania dzieci, kobiet i starców, wysiedlenia, deportacje do obozów, więzień i prac przymusowych, rabunek dzieci w celu germanizacji (dzieci rabunek), palenie zabudowań, grabieże i niszczenie mienia.
jednostka zorganizowana w czasie II wojny światowej, 1943 w Sielcach nad Oką pod nazwą 1. Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, z inicjatywy ZPP, w porozumieniu z rządem ZSRR (8 V 1943) po ewakuacji do Iranu jednostek armii utworzonej przez gen. W. Andersa;
podziemie niepodległościowe w Polsce,
cywilny i zbrojny ruch oporu przeciwko władzy komunistów i dominacji ZSRR;
