BESKID NISKI
Encyklopedia PWN
Beskid Niski, słowac. Nízke Beskydy,
północna część Beskidów Środkowych, najniższa w głównym grzbiecie karpackim, między Przełęczą Tylicką i doliną Kamienicy (prawy dopływ Dunajca) na zachodzie a Przełęczą Łupkowską i doliną Osławy (lewy dopływ Sanu) na wschodzie, w Polsce i na Słowacji;
góry fałdowe w północnej, zewnętrznej części Karpat, na terenie Czech, Polski, Słowacji i Ukrainy. Ciągną się szerokim łukiem o długości ok. 600 km i szerokości ok. 50 km, od Bramy Morawskiej i górnej Beczwy na zachodzie po obszar źródliskowy Białego i Czarnego Czeremoszu oraz Suczawy na wschodzie.
Beskidy Środkowe, słowac. Nízke Beskydy,
część Beskidów, między doliną Kamienicy i Przełęczą Tylicką na zachodzie i doliną Osławy i Przełęczą Łupkowską na wschodzie;
Karpaty, rum. Carpaţii, niem. Karpaten, węg. Kárpátok,
jeden z największych łańcuchów górskich w Europie, położony w jej środkowej części, w Austrii, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Polsce, Ukrainie i Rumunii;
województwo (od 1999) w południowej części kraju,
woj. w południowej Polsce;
