Atenach

Encyklopedia PWN

Partenon, Parthenṓn,
marmurowa świątynia Ateny Partenos [‘dziewicza’] na Akropolu ateńskim;
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
Epikur, Epíkouros, ur. 341, wyspa Samos, zm. 270 p.n.e., Ateny,
jeden z głównych przedstawicieli filozofii hellenizmu, twórca systemu filozoficznego zwanego od jego imienia epikureizmem.
Eurypides, Euripídēs, ur. 485(?) p.n.e., wyspa Salamina, zm. 407 p.n.e.,
ostatni z trzech wiekich tragediopisarzy greckich, innowator, nazywany najtragiczniejszym z tragików.
Ajschylos, Eschyl, gr. Aíschylos, ur. 525 p.n.e., Eleusis k. Aten, zm. 456 p.n.e., Gela na Sycylii,
jeden z trzech wielkich tragediopisarzy greckich, uznany za twórcę tragedii klasycznej.
Arystofanes, Aristophánēs, ur. ok. 445 p.n.e., Ateny, zm. ok. 385 p.n.e., tamże,
komediopisarz greckiego okresu tzw. komedii staroattyckiej; najwybitniejszy twórca gatunku.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Materiały dodatkowe

Kliknij, aby zobaczyć „Atenach” w Materiałach dodatkowych

Ilustracje

Kliknij, aby zobaczyć „Atenach” w Ilustracjach

Tabele, zestawienia

Kliknij, aby zobaczyć „Atenach” w Tabelach, zestawieniach

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „Atenach” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia