łupinowe

Encyklopedia PWN

bud. konstrukcja budowlana złożona z łupin.
urządzenie (część żurawia, suwnicy, koparki) do nabierania i przenoszenia materiałów sypkich lub kawałkowych;
układy prostych elementów konstrukcyjnych budowli (np. bloki, słupy, belki, płyty, ściany) przenoszące do podpór, fundamentów i podłoża gruntowego obciążenia od ciężaru własnego budowli oraz obciążenia wywołane użytkowaniem budowli (działania ludzi, maszyn i urządzeń, instalacji i procesów technologicznych) i oddziaływaniami klimatycznymi (wiatr, śnieg, deszcz, zmiany temperatury).
kopuła
[wł. < łac.],
arch. sklepienie zamknięte o osi pionowej, wznoszone nad pomieszczeniami na planie centralnym (okrągłym, kwadratowym, wielobocznym), a także wyodrębniona, zewn. część budowli, zawierająca takie sklepienie (k. zewnętrzna).
Żenczykowski Wacław, ur. 26 XI 1897, Kielce, zm. 18 II 1957, Zurych,
inżynier budowlany;
Candela
[kandẹla]
Felix Wymowa, właśc. F. Onteriño, ur. 27 I 1910, Madryt, zm. 7 XII 1997, Durham (stan Karolina Pn.),
architekt, pochodzenia hiszp., działający gł. w Meksyku i USA;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia