ładunku elementarnego
Encyklopedia PWN
wielkość fizyczna charakteryzująca ciała podlegające działaniu pola elektromagnetycznego i będące źródłem takiego pola;
obiekty, których istnienie i wzajemne oddziaływanie pozwala wyjaśnić formy występowania i zachowania się materii.
doświadczenie, które posłużyło do wyznaczenia wartości elementarnego ładunku elektrycznego;
pole fizyczne, pole sił,
forma materii pośrednicząca we wzajemnym oddziaływaniu jej form korpuskularnych (np. ciał niebieskich, cząsteczek, atomów, cząstek elementarnych).
telekom. zjawisko fiz. polegające na przypadkowych, niemożliwych do przewidzenia zmianach (fluktuacjach) pewnych wielkości fiz. lub wielkości z nimi związanych.
