teleterapia
Encyklopedia PWN
teleterapia
rodzaj terapii nowotworów za pomocą promieniowania (najczęściej γ; telegammaterapia), którego źródło znajduje się w pewnej odległości od guza.
[gr.],
radioterapia
jedna z podstawowych (oprócz chirurgii i chemioterapii) metod leczenia chorób nowotworowych, polegająca na wykorzystaniu zdolności promieniowania jonizującego do niszczenia żywych komórek.
[łac.-gr.],
curieterapia
rodzaj radioterapii za pomocą jonizującego promieniowania jądrowego (zwłaszcza gamma) izotopów promieniotwórczych;
[küri˜],
lekarz radioterapeuta i onkolog;
telegammaterapia
sposób leczenia nowotworów za pomocą promieniowania jonizującego γ o dużej energii (powyżej 500 keV), emitowanego przez jądra izotopu promieniotwórczego, najczęściej kobaltu (60Co) lub cezu (137Cs), umieszczonego w obudowie (bomba kobaltowa);
[gr.],