opawskie

Encyklopedia PWN

Opawskie, Góry, czes. Zlatohorská vrchovina,
grupa izolowanych grzbietów górskich w Sudetach Wschodnich, na południe od Głuchołazów i Prudnika, w Czechach (ok. 600 km2) i Polsce (ok. 100 km2 — najbardziej na wschód wysunięta część Sudetów);
księstwo na południe od Sudetów, ze stolicą w Opawie;
drugi kongres Świętego Przymierza, który się odbył 23 X–24 XII 1820 w Opawie;
woj. w południowej części Polski, graniczy z Czechami (na południu) oraz z woj. wielkopol. i łódzkim (na północy), śląskim (na wschodzie), dolnośląskim (na zachodzie);
Kazimierz II, z dynastii Piastów, ur. między 1449 a 1452, zm. 13 XII 1528, Opawa,
książę cieszyński, jedyny syn Bolesława II;
m. powiatowe w województwie opolskim, na Płaskowyżu Głubczyckim, u podnóża G. Opawskich, nad Prudnikiem (lewy dopływ Osobłogi).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia