ślepowron

rys. W. Siwek/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

ślepowron, Nycticorax nycticorax

Ptak z rodziny czaplowatych. Długość ciała 61 cm, waga 550 g. Mała, krępa czapla o krótkiej szyi; wierzch głowy i grzbiet niebieskoczarne, skrzydła szare, brzuch brudnobiały; na karku długie, nitkowate, białe pióra ozdobne; dziób stosunkowo krótki, czarny, oczy rubinowoczerwone. Samica jak samiec. Młode ciemnobrązowe, z białymi cętkami na grzbiecie. Skrzydła stosunkowo krótkie, zaokrąglone; lata miękko na podobieństwo sów, z szerokimi zamachami skrzydeł. Prowadzi aktywny tryb życia przeważnie o zmierzchu i w nocy. W dzień siedzi ukryty na drzewach, pokarmu szuka na wilgotnych łąkach, w rowach wodnych.

W Europie środkowej występuje od marca do października. Zamieszkuje rozległe mokradła z grupami drzew i krzewów, nadrzeczne łęgi z cichymi starorzeczami i pierwotną roślinnością. Gniazduje koloniami; buduje gniazdo w zaroślach łąk, na drzewach lub w trzcinach. Jego pokarm stanowią małe ryby, żaby, kijanki, owady wodne, pijawki, małe ssaki. W Polsce objęty ochroną całkowitą.

Marta Kosińska

Ślepowron (Nycticorax nycticorax)