sejsmiczne strefy
 
Encyklopedia PWN
sejsmiczne strefy,
obszary na powierzchni Ziemi, na których często występują trzęsienia ziemi.
Najczęściej s.s. są związane z granicami płyt litosfery, gdzie następuje przesuwanie się względem siebie dużych mas skalnych. W strefach ekspansji dna oceanicznego oraz w strefach uskoków transformacyjnych występują płytkie trzęsienia ziemi (głęb. ogniska do 70 km), natomiast w strefach subdukcji trzęsienia występują w całym zakresie głęb., do ok. 700 km, przy czym trzęsienia głębokie zachodzą wzdłuż zagłębiającej się w płaszczu Ziemi płyty litosfery (Benioffa strefa). Trzęsienia ziemi związane z ruchem płyt mają też miejsce w pewnej odległości od granic płyt. Istnieją też trzęsienia ziemi nie związane z granicami płyt, tzw. trzęsienia śródpłytowe (niektóre trzęsienia w USA, Chinach, Rosji i in.), które mogą być wynikiem wyzwalania się starych naprężeń lub naprężeń powodowanych przez prądy konwekcyjne docierające do litosfery od spodu.
Tradycyjnie rozróżnia się 2 gł. s.s.: strefę okołopacyficzną, rozciągającą się wzdłuż zachodnich wybrzeży obu Ameryk i wzdłuż wschodniej Oceanii i Azji, oraz strefę transkontynentalną, która ciągnie się przez basen M. Śródziemnego, Bliski Wschód, Tybet, aż do południowo-wschodniej Azji; w przeważającej części obu tych stref trzęsienia ziemi są spowodowane procesami subdukcji pod rowami oceanicznymi lub młodymi górami fałdowymi, chociaż znana s.s. wzdłuż uskoku San Andreas w Kalifornii jest związana z uskokiem transformacyjnym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia