korale madreporowe

korale madreporowe, korale rafotwórcze, korale kamienne, Madreporaria (Scleractinia),

rząd mor., w większości kolonijnych, sześciopromiennych koralowców z silnie rozbudowanym, wapiennym szkieletem zewn.;

ok. 1000 gat. współcz. i ok. 5000 — kopalnych; pojawiły się w triasie, bujny rozkwit w jurze i kredzie (znaczenie rafotwórcze); drobne polipy żyjące kolonijnie, rzadko pojedynczo; wytwarzają szarobiały, twardy szkielet (z węglanu wapnia); w ciągu roku z jednej larwy (planuli) może powstać kolonia o pow. nawet do 20 m²; żyją na niewielkich głęb. (do ok. 50 m), gł. w tropik. strefie Oceanu Spokojnego, Indyjskiego, M. Czerwonego i M. Karaibskiego, gdzie tworzą rafy i wyspy koralowe (atol); osady szkieletów gat. kopalnych tworzą warstwy wapieni madreporowych na różnych kontynentach; korale madreporowe wymagają czystych, oligotroficznych, dobrze prześwietlonych wód; wzrastające zanieczyszczenie i eutrofizacja wód stanowią dla nich, obok awarii tankowców i nadmiernej eksploatacji raf przez nurków, największe zagrożenie.