fen

fen

[niem. < łac.],

wiatr wiejący od grzbietów górskich w kierunku dolin, zwykle bardzo silny i porywisty;

wywołuje wzrost temperatury i spadek wilgotności względnej powietrza; fen powstaje wtedy, gdy masy powietrza napotykają na swojej drodze pasmo górskie zmuszające je do wznoszenia się wzdłuż stoków dowietrznych i opadania wzdłuż stoków zawietrznych; ma nazwy lokalne, np. chinook w Górach Skalistych, wiatr halny w Polsce.

Fen, schemat zachodzących procesów

Fen. Fenem