esej

esej

[ang.< fr.],

essay,

krótka rozprawa naukowa lub literacka ujmująca temat w sposób subiektywny, łącząca elementy prozy artystycznej, naukowej i publicystycznej.

Główni twórcy nowożytnego eseju artystycznego: M. Montaigne i F. Bacon; szczególny rozwój eseju w XVIII w., głównie w Anglii (J. Addison, R. Steele); od XIX w. (W. Hazlitt, Ch.A. Sainte-Beuve) odgrywa ważną rolę w kulturze literackiej (O. Wilde, A. Huxley, T.S. Eliot, A. Camus), wchodzi w ścisłe związki z formami prozy epickiej (Th. Mann, R. Musil); w Polsce uprawiany m.in. przez B. Micińskiego, T. Boya-Żeleńskiego, J. Stempowskiego, M. Jastruna, S. Lema, K. Wykę, A. Sandauera, J. Błońskiego, A. Kijowskiego, niekiedy z elementami fikcji fabularnej (K. Brandys).