dereń
 
Encyklopedia PWN
dereń, Cornus,
rodzaj roślin okrytozalążkowych z rodziny dereniowatych,
ok. 40 gat. krzewów, rzadziej drzew lub bylin, występujących w umiarkowanej strefie półkuli północnej; liście pojedyncze, zwykle jajowate; kwiaty drobne, zebrane w podbaldachy, baldachy lub główki; owoc — pestkowiec; w Polsce (lasy, zarośla, koło płotów) pospolity jest dereń świdwa (świdwa, C. sanguinea) krzew do 4 m wys., o czerwieniejących na zimę pędach, białych kwiatach i czarnych owocach; często uprawia się dereń właściwy, C. mas, krzew do 8 m wys., o żółtych kwiatach i czerwonych jadalnych owocach (na konfitury i nalewki); derenie są często stosowane jako rośliny ozdobne — ze względu na pokrój, barwne pędy i owoce oraz obfite kwitnienie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia