akademie wychowania fizycznego
 
Encyklopedia PWN
akademie wychowania fizycznego (AWF),
wyższe uczelnie kształcące nauczycieli wychowania fiz., trenerów i organizatorów sportu, specjalistów z zakresu rekreacji ruchowej i turystyki oraz rehabilitacji i zdrowia publicznego.
Na świecie kształcenie specjalistów z zakresu wychowania fiz. i sportu na poziomie wyższym zapoczątkował Król. Centralny Inst. Gimnastyczny w Sztokholmie, który 1813 zorganizował studia 2-letnie; w 2. poł. XIX w. podobne instytuty i zakłady gimnastyczne powołano w wielu krajach eur.; jednocześnie przy uniwersytetach organizowano placówki kształcenia nauczycieli wychowania fiz., z których powstawały samodzielne wydziały (fakultety). W końcu XIX w. powstał funkcjonujący do dziś system kształcenia trenerów, specjalistów rekreacji i rehabilitacji ruchowej; szkolenie to jest prowadzone w samodzielnych uczelniach (m.in. w Polsce), na specjalistycznych wydziałach przy uniwersytetach (np. w Czechach i Słowacji) lub innych wyższych szkołach (np. uczelniach pedag. w Niemczech); od 1962 funkcjonuje Międzynar. Stow. Wyższych Szkół Wychowania Fiz. (AJESEP). W Polsce AWF prowadzą studia zawodowe i magisterskie — stacjonarne, wieczorowe i zaoczne, na kierunkach: wychowanie fiz., turystyka i rekreacja, fizjoterapia (rehabilitacja), zdrowie publiczne. Największą pol. uczelnią wychowania fiz. jest Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie; ponadto działają AWF im. E. Piaseckiego w Poznaniu, AWF im. B. Czecha w Krakowie, AWF we Wrocławiu, AWF im. J. Śniadeckiego w Gdańsku-Oliwie, AWF w Katowicach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia