ablucja
 
Encyklopedia PWN
ablucja
[łac. ablutio ‘mycie’, ‘kąpiel’],
w religii oczyszczenie, obmycie, rytualne i symbol. usunięcie nieczystości z całego ciała lub jego części (np. twarzy, rąk, stóp), a także z przedmiotów kultu przed czynnością sakralną;
występuje w różnych formach prawie we wszystkich religiach, często jako symbol duchowego oczyszczania się; np. w mazdaizmie — zanurzanie w potoku, w islamie — mycie rąk przed modlitwą, w religii katol. m.in. obrzęd obmywania winem i wodą kielicha przez kapłana w czasie mszy.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kraków, dawna mykwa u zbiegu ulic Starowiślanej i Miodowej fot. P. Pencakowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia