Woliński Park Narodowy
 
Encyklopedia PWN
Woliński Park Narodowy,
park narodowy zał. 1960, o pow. 8199 ha, pod ochroną ścisłą 500 ha (2022), u ujścia Odry na wyspie Wolin, wraz z pasem wód przybrzeżnych Morza Bałtyckiego o szer. 1 mili mor.;
Rok założenia parku: 1960
Powierzchnia (stan na XII 2007): 10 937,4 ha (od 2007; według danych z GUS w 2009 obszar: 8133,1 ha)
Powierzchnia ochrony ścisłej (stan na XII 2007): 497,9 ha (od 2009; wg Ministerstwa Środowiska; wg GUS: 500,2 ha; wg WPN: 498,72 ha)
Powierzchnia otuliny (stan na XII 2007): 3 368,4 ha (od 2007)
Strona www: www.wolinpn.pl/
obejmuje dyluwialną część w. Wolin z urwistym klifem nad Morzem Bałtyckim i z klifem ze skałkami wapiennymi nad Zalewem Szczecińskim; falisty krajobraz morenowy z najwyższym wzniesieniem Grzywacz (115 m); jeziora, lasy bukowe, lasy mieszane bukowo-dębowe, bór mieszany z sosną, bukiem i dębem, nadmor. bór sosnowy; roślinność wydmowa, na obrzeżu klifu — skupienia rokitnika zwyczajnego; w faunie liczne gat. ptaków drapieżnych (bielik, kobuz, orlik krzykliwy, rybołów, pszczołojad); ostoja ptaków wodnych.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Woliński Park Narodowy fot. M. Więckowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia