Weber Max, Etyka protestancka a duch kapitalizmu

Weber Max, Etyka protestancka a duch kapitalizmu

Rozdział II Etyka zawodowa ascetycznego protestantyzmu

 

Asceza protestancka działała więc całym swym impetem przeciwko niefrasobliwemu korzystaniu z majątku i ograniczała konsumpcję — zwłaszcza dóbr luksusowych. Natomiast, w efekcie psychologicznym, pozbawiała sam fakt nabywania dóbr zahamowań nałożonych przez etykę tradycjonalistyczną. Rozsadzała więzy krępujące dążenie do zysku, nie tylko je legalizując, lecz wręcz uznając je za miłe Bogu. Walka przeciwko przyjemnościom cielesnym i trzymanie się dóbr materialnych nie była (...) walką przeciwko racjonalnemu ich nabywaniu, lecz kierowała się przeciwko nieracjonalnemu ich używaniu, co obejmowało przede wszystkim ubóstwienie tworów doczesnych i naganne, tak wyraźne w feudalizmie, widoczne formy luksusu. W to miejsce zalecano racjonalne, miłe Bogu, utylitarystyczne używanie majątku dla celów jednostki i zbiorowości. Pogląd ten nie narzucał więc umartwiania się, tylko zużywanie majątku na rzeczy konieczne i praktycznie pożyteczne.

 

M. Weber Etyka protestancka a duch kapitalizmu, Warszawa 1994.