Uniwersytet Wrocławski
 
Encyklopedia PWN
Uniwersytet Wrocławski,
państw. wyższa uczelnia.
Powstał 1811 z fundacji króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III z połączenia akad. jezuickiej Leopoldina we Wrocławiu (zał. 1702) i protest. uniw. Viadrina (zał. 1506), przeniesionego z Frankfurtu (n. Odrą); miał 5 wydziałów: teologii katol., teologii protest., prawa, filozofii, medycyny; zadaniem uniw. było kształcenie inteligencji z obszaru Śląska oraz stworzenie ośr. kultury niem. na pograniczu państwa pruskiego. W 1. poł. XIX w. Uniwersytet Wrocławski pod względem poziomu nauk. pozostawał daleko za innymi uniw. niem.; jego rozwój nastąpił w latach 70. XIX w. dzięki nakładom finansowym, dopływowi wykładowców i studentów oraz specjalizacji uczelni w problematyce śląskiej (szczególnie znane były badania w zakresie geologii ziem śląskich oraz paleontologii); profesorami Uniwersytetu Wrocławskiego byli m.in.: R.W. Bunsen, G.R. Kirchhoff, J.E. Purkyně, R. Roepell, T. Mommsen, A.H. Hoffmann; 1841 zorganizowano wydział slawistyki, na którym wykładali m.in.: F.L. Čelakovský, W. Cybulski, W. Nehring (1893/94 — rektor uniw.), E. Bernecker, P. Diels; w XIX w. na Uniwersytecie Wrocławskim studiowało wielu Polaków, gł. z zaboru pruskiego (m.in.: A. Asnyk, J. Kasprowicz, J. Przyborowski, I. Chrzanowski, S. Pawlicki); 1836–86 przy Uniwersytecie Wrocławskim działało Tow. Lit.-Słow. skupiające przeważnie Polaków. Dalszy rozwój Uniwersytetu Wrocławskiego nastąpił po I wojnie świat.; uczelnia stała się wówczas ośr. szowinizmu niem. reprezentowanego przez związany z nią Inst. Wschodniej Europy; 1927 uniw. zatrudniał 245 profesorów i docentów, miał ok. 4 tys. studentów. W 1945 powołano pol. uniw. i politechnikę we Wrocławiu, od 1952 (po oddzieleniu politechniki) działający jako Uniwersytet Wrocławski im. B. Bieruta; organizatorami uczelni byli profesorowie, m.in. z Uniw. Lwow., S. Kulczyński (pierwszy rektor), L. Hirszfeld, H. Steinhaus, W. Czapliński, A. Knot, E. i K. Maleczyńscy, B. Olszewicz, R. Gansiniec, J. Kowalski, J. Krókowski, W. Steffen, K. Majewski, M. Jakóbiec, L. Ossowski, S. Rospond i in. Uniwersytet Wrocławski miał wówczas 6 wydziałów, z których w wyniku reorganizacji wyłoniono nowe wyższe uczelnie: Akad. Med., Politechnikę Wrocł., Akad. Rolniczą; ma 10 wydziałów: biotechnologii, chemii, filol., fizyki i astronomii, matematyki i informatyki, nauk biol., nauk hist. i pedag., nauk społ., nauk o Ziemi i kształtowania środowiska, prawa, administracji i ekonomii oraz Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanist., Międzywydziałowe Studium Ochrony Środowiska.
Bibliografia
E. MALECZYŃSKA Polskie tradycje naukowe i uniwersyteckie Wrocławia, Wrocław 1946;
M. PATER W murach uniwersytetu, Wrocław 1962;
Uniwersytet Wrocławski w latach 1945–1970. Księga jubileuszowa, red. W. Floryan, Wrocław 1970.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia