Uniwersytet Karola w Pradze, Univerzita Karlova 
,
najstarszy uniwersytet w środkowej Europie, zał. 1348 przez ces. Karola IV na wzór Uniwersytetu Paryskiego.
,
Uniwersytet Karola
Encyklopedia PWN
Miał 4 wydziały: sztuk wyzwolonych, medycyny, prawa i teologii; wyboru władz uniwersyteckich dokonywali profesorowie; wielu wykładowców i studentów pochodziło z zagranicy (gł. z Niemiec i Polski), gł. rolę odgrywały 2 nacje: czeska i niem.; z Uniwersytetu Karola pochodziła duża grupa reformatorów Uniwersytetu Jagiellońskiego 1397–1400 i jego wykładowców (m.in. rektor Uniwersytetu Karola Mateusz z Krakowa). W XV w. Praga była jednym z najaktywniejszych ośr. życia umysłowego w Europie; działali tu nominaliści — uczniowie i zwolennicy Jana Buridana, oraz koncyliaryści; szczególną rolę odegrał Uniwersytet Karola w okresie działalności J. Husa (1401–12 wykładowca i rektor), stając się ośr. husytyzmu. W wyniku konfliktu między nacją czeską a niem. część wykładowców i studentów opuściła Pragę i 1409 zał. uniw. w Lipsku. Po porażce husytów i klęsce pod Białą Górą Uniwersytet Karola podupadł i 1654 został przekształcony w akad. jezuicką; po kasacie zakonu 1773 akad. stała się uczelnią niem.; w 2. poł. XIX w. wzrosły wpływy czeskie i uczelnia została podzielona na 2 odrębne uniw.: czeski i niem., które współistniały do 1939, kiedy działalność uniw. została zawieszona. Uniwersytet Karola wznowił ją 1945 jako uniw. czeski; zatrudnia 2851 nauczycieli akademickich, kształci 37,6 tys. studentów (2003).
