Szymanowski Wacław
 
Encyklopedia PWN
Szymanowski Wacław, ur. 23 VIII 1859, Warszawa, zm. 22 VII 1930, tamże,
syn Wacława (dziennikarza, publicysty, pisarza), ojciec Wacława (fizyka), rzeźbiarz i malarz.
Od ok. 1895 zajmował się gł. malarstwem (sceny rodzajowe, portrety), następnie rzeźbą; twórca pomników: A. Grottgera w Krakowie (1903), F. Chopina w Warszawie (ok. 1904, odsłonięty 1926, zniszczony 1940, zrekonstruowany 1958), nagrobków (m.in. ojca na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 1905), grobowca J. Słowackiego w kościele w Krzemieńcu (1911), popiersi portretowych oraz projektu wielkiej kompozycji rzeźbiarskiej złożonej z postaci hist. Pochód na Wawel (1906–11, nie zrealizowana); rzeźby utrzymane w nastroju neoromantyzmu i symbolizmu, stylistycznie związane z secesją.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Szymanowski Wacław, pomnik Chopina w Warszawie fot. M. Kowalewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia