Sforza
ród wł., panujący w Mediolanie (1450–1535) i in. miastach północnych Włoch;
[sfọrca] 
,
, Sforza
Encyklopedia PWN
zał. dynastii był kondotier Muzio Attendola zw. Sforza (1369–1424), a twórcą potęgi rodu — jego syn Francesco I Sforza, od 1450 książę Mediolanu; za rządów Sforzów Mediolan stał się jednym z gł. ośr. polit. i kult. północnych Włoch; wpływy Sforzów sięgały poza granice Włoch, m.in. Bona Sforza, prawnuczka Francesco I, została 1518 żoną króla Polski Zygmunta I; gł. linia Sforzów wygasła 1535 na Francesco II, boczne — w końcu XVII w.
