Ściegienny Piotr, ur. 31 I 1801, Bilcza (Kieleckie), zm. 6 XI 1890, Lublin,
działacz patriotyczno-społeczny, ksiądz.
Organizator (1842–44) spisku zawiązanego wśród młodej inteligencji Kielc, Radomia i Lublina oraz wśród chłopów (tzw. związek chłopski); uważany za autora Złotej książeczki i in. pism, które propagował wśród ludu; wzywały one do likwidacji wielkiej własności i walki z zaborcą; planował na X 1844 wybuch powstania; uwięziony, usunięty ze stanu duchownego, skazany na karę śmierci, ułaskawiony, zesłany 1846 na bezterminową katorgę do Nerczyńska, 1871 wrócił do kraju.