Przemysł II

Przemysł II, z dyn. Piastów, ur. 14 X 1257, zm. 8 II 1296, w pobliżu Rogoźna,

książę wielkopolski, król Polski, syn Przemysła I, ojciec Ryksy Elżbiety.

Wychowany przez stryja, Bolesława Pobożnego; od 1273 objął księstwo poznańskie, a 1279 (po śmierci stryja) pozostałą część Wielkopolski; 1282 w Kępnie zawarł z księciem Pomorza Gdańskiego Mściwojem II układ zapewniający Przemysłowi II objęcie Pomorza Gdańskiego po jego śmierci; sojusz ten zahamował agresję brandenburską na Pomorzu; 1287 Przemysł II odzyskał ziemię kaliską i rudzką; 1290 na mocy testamentu Henryka IV Probusa objął rządy w Krakowie, z którego wycofał się 1291 pod naciskiem Wacława II czeskiego; po śmierci Mściwoja II (1294) objął rządy na Pomorzu Gdańskim, stał się najpotężniejszym z książąt piastowskich; popierany przez duchowieństwo (m.in. arcybpa gnieźnieńskiego Jakuba Świnkę), rycerstwo i miasta 1295 koronował się na króla Polski (przy opozycji niektórych możnowładców wielkopolskich); z inspiracji margrabiów brandenburskich i przy domniemanym współudziale Nałęczów i Zarembów zamordowany w Rogoźnie.

Pieczęć Przemysła II na dokumencie z 1295 roku