Novalis

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Novalis , właśc. Friedrich Leopold von Hardenberg, ur. 2 V 1772, Oberwiederstedt k. Hettstedt, zm. 25 III 1801, Weissenfels,

poeta niemiecki;

jeden z najwybitniejszych poetów wczesnego romantyzmu w Niemczech; w zbiorze poezji Hymny do nocy (1800, wyd. pol. 1923), napisanym pod wrażeniem śmierci młodej narzeczonej, zawarł wizje nocy i śmierci, w których dopatrywał się źródeł życia, wewn. wolności i wszelkiej twórczości; nie dokończona powieść biogr. Henryk Ofterdingen (1802, wyd. pol. 1914), zamierzona jako romant. odpowiednik Wilhelma Meistra J.W. Goethego, stanowi apoteozę romant. uniwersalizmu; także wiersze rel. (Pieśni duchowne 1802, wyd. pol. 1926); poglądy rel., etyczne i estetyczno-filozoficzne Novalis przedstawił w zbiorze fragmentów i aforyzmów Kwietny pył (1798, wyd. pol. 1984), eseju Chrześcijaństwo, czyli Europa (wyd. pośmiertne 1826, wyd. pol. 1984) i fragmencie powieści alegorycznej Uczniowie z Sais (wyd. pośmiertne 1802, wyd. pol. 1984).