Muzeum Czartoryskich
 
Encyklopedia PWN
Muzeum Czartoryskich w Krakowie,
oddział Muzeum Narodowego w Krakowie, najstarsze muzeum w Polsce, założone przez ksieżnę I. Czartoryską w Puławach w specjalnie zaprojektowanych przez Ch.P. Aignera budynkach, zwanych Świątynią Syblli (1801) i Domkiem Gotyckim (1809);
1831 po powstaniu listopadowym część zbiorów ocalałą od konfiskat wywieziono do Paryża, gdzie zostały powiększone; 1876 przewieziono je do Krakowa i wystawiono w nowych budynkach przy ul. Św. Jana; zbiory: malarstwo europejskie XIII–XVIII w. (m.in. słynna Dama z gronostajem Leonarda da Vinci), europejskie rzemiosło artystyczne od średniowiecza do XIX w., sztuka islamu, militaria, grafika, sztuka starożytna; od 1950 Muzeum Czartoryskich stanowi oddział Muzeum Narodowego w Krakowie; przekształcone 1991 w fundację, ustanowioną przez A.K. Czartoryskiego jako Fundacja Książąt Czartoryskich przy Muzeum Narodowym w Krakowie; w skład Fundacji wchodzą: Biblioteka i Muzeum Czartoryskich (Zbrojownia, Pamiątki z Dziejów Polski od XIV do XVIII w., Galeria Malarstwa Zachodnioeuropejskiego, Galeria Rzemiosła Artystycznego, Galeria Sztuki Starożytnej, Pamiątki Puławskie).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Leonardo da Vinci, Dama z gronostajem zwana też Damą z łasiczką, 1483–85 — Muzeum Czartoryskich, Krakówfot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia