Międzynarodowy Komitet Olimpijski
 
Encyklopedia PWN
Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl), ang. International Olympic Committee (IOC), fr. Comité International Olympique (CIO),
organizacja zał. 1894 w Paryżu (z inicjatywy P. de Coubertina) w celu wskrzeszenia igrzysk olimpijskich;
w skład MKOl wchodzą członkowie (osoby fiz., których funkcja jest dożywotnia) wybierani przez kooptację; czł. MKOl byli Polacy: K. Lubomirski (1922–30), I. Matuszewski (1928–39), S. Rouppert (1931–46), J. Loth (1948–61), W. Reczek (1961–2004) oraz I. Szewińska (od 1998); spośród członków są wybierani prezydenci, m.in.: Coubertin (1896–1916 i 1919–25), A. Brundage (1952–72), J.A. Samaranch (1980–2001), J. Rogge (2001–13), Th. Bach (od 2013); prawo do uczestnictwa w igrzyskach mają wyłącznie reprezentacje państw-czł. MKOl; każde z państw członkowskich musi powołać nar. komitet olimpijski (Pol. Kom. Olimpijski powstał 1919 i od tego roku Polska należy do MKOl); 2020 MKOl zrzeszał 206 nar. komitetów olimpijskich. MKOl ustala miejsce igrzysk, program w zakresie dyscyplin i konkurencji, kontroluje zgodność przebiegu igrzysk z regulaminem i statutem, czuwa, by igrzyska odbywały się bez dyskryminacji rasowej, rel. i polit.; od 1967 działa Komisja Med. MKOl, która zatwierdza listę środków dopingowych i ustala przepisy kontroli dopingowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia