Grottger Artur
 
Encyklopedia PWN
Grottger Artur, ur. 11 XI 1837, Ottyniowice (Podole), zm. 13 XII 1867, Amélie-les-Bains (Francja),
rysownik i malarz;
jeden z czołowych przedstawicieli romantyzmu w malarstwie pol.; studia artyst. we Lwowie (1848–52), w krak. Szkole Sztuk Pięknych (1852–54) i akad. sztuk pięknych w Wiedniu (1855–59); 1858 w Monachium zapoznał się z kartonami W. Kaulbacha i M. von Schwinda; pod ich wpływem wykonał pierwsze cykle kartonów Szkoła szlachcica oraz Wczoraj–Dziś–Jutro; po powrocie do Polski (1865) przebywał w Małopolsce; pod koniec 1866 wyjechał do Francji; twórca cyklów rysunkowych Warszawa I (1861), Warszawa II (1862), Polonia (1863), Lithuania (1864–66), Wojna (1866–67); tworzył sceny związane z powstaniem styczniowym 1863–64, np. Przejście przez granicę (1865), Pochód na Sybir (1866), portrety, sceny rodzajowe (W ogrodzie 1867), kompozycje hist. (Ucieczka Henryka Walezego 1860), sceny batalistyczne, malował konie, zaprzęgi, polowania i karykatury; jako ilustrator współpracował z czasopismami wiedeńskimi, m.in. z „Illustrierte Zeitung” oraz redagował pismo wiedeńskie „Postęp”; twórczość Grottgera zyskała ogromną popularność dzięki patriotycznej wymowie.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Grottger Artur, Portret siostry — Muzeum Narodowe, Warszawafot. T. Żółtowska-Huszcza/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia