Etna
 
Encyklopedia PWN
Etna, Monte Etna, w średniowieczu zw. Mongibello,
czynny wulkan we Włoszech, na Sycylii;
najwyższy i największy w Europie; wys. 3323 m (wskutek wybuchów ulega zmianom); powstał w trzeciorzędzie; zbud. gł. z trachitów i bazaltów; z krateru na szczycie wydobywają się pary i gazy, w czasie erupcji — bomby wulk. i popiół; ponad 270 kraterów bocznych; na wschodnim stoku rozpadlina (Valle del Bove) o stromych ścianach, głęb. do 1000 m. Dolne stoki gęsto zaludnione; pola uprawne, sady i winnice sięgają do 800–900 m; górna granica lasu na wys. 2200 m (lasy zrzucające liście: dębowe i kasztanowe oraz bukowe); do 3000 m murawy wysokogórskie, powyżej zastygła lawa; w górnym piętrze przez większą część roku pokryta śniegiem (miejscami pola firnowe). Na wys. 2942 m obserwatorium wulkanologiczne; od 1500 p.n.e. zanotowano ponad 200 wybuchów, najsilniejszy 1669 (zniszczona Katania); turystyka (droga z Katanii do wys. 1880 m i kolejka linowa, zniszczona 2001).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Etna, jeden z bocznych kraterów (Włochy)fot. L. Adamski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Etna (Sycylia)fot. H. Kowalski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Etna, wybuch wulkanu, zdjęcie satelitarne fot. NASA
Etna, dom zasypany popiołem po wybuchu wulkanu (Włochy) fot. J. Makowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia