Czapski Józef
 
Encyklopedia PWN
Cytat
czł. grupy kapistów (jej prezes i jeden z gł. propagatorów idei kapizmu); 1920 uczestnik wojny pol.-bolszewickiej; 1939–41 więzień łagrów (Wspomnienia starobielskie 1944), 1941–42 żołnierz Armii Pol. w ZSRR, prowadził z polecenia gen. W. Andersa poszukiwania zaginionych oficerów pol. (relacja Na nieludzkiej ziemi 1949), następnie w 2. Korpusie Pol.; od 1945 w Paryżu, współzałożyciel paryskiej „Kultury”; obrazy Czapskiego, wywodzące się z koloryzmu, lecz o indywidualnej kontrastowej gamie barwnej, silnej ekspresji, charakteryzuje dramatyzm i groteskowość; szkice o literaturze i sztuce, wspomnienia, m.in. Oko (1960), Tumult i widma (1981), Patrząc (1983), Dzienniki — wspomnienia — relacje (1986), Czytając (1990), Swoboda tajemna (1991).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Czapski Józef, Opera leśna w Sopocie, 1937 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. T. Żółtowska-Huszcza /Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia