Akademia Rakowska
 
Encyklopedia PWN
Akademia Rakowska,
główna szkoła braci polskich, założona 1602 w Rakowie, z fundacji Jakuba Sienieńskiego, zwana Atenami sarmackimi;
5-klasowa szkoła, z kursami teologii, bogatą biblioteką, formalnie bez praw akademickich; miała przygotowywać młodzież do życia i działalności obywatelskiej; program obejmował naukę łaciny (na podstawie lektury autorów klasycznych), etykę (według podręcznika J. Crella), retorykę, elementy prawoznawstwa i polityki, podstawy nauk przyrodniczych, matematykę (według specjalnie dla potrzeb szkoły opracowanego nowoczesnego podręcznika J. Stegmanna); życie szkoły regulowały Przepisy (Leges Scholae Racovianae); wysoki poziom nauczania oraz atmosfera tolerancji religijnej sprawiły, że do Akademii Rakowskiej uczęszczała młodzież różnych wyznań, również cudzoziemcy; w wyniku akcji podjętej przez obóz kontrreformacji wyrokiem senatu 1638 szkołę zamknięto, a jej budynki zniszczono.
Bibliografia
S. TYNC Wyższa szkoła braci polskich w Rakowie. Zarys jej dziejów (1602–1638), w: Studia nad arianizmem, Warszawa 1959.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia