Abramowicz Ignacy
 
Encyklopedia PWN
Abramowicz Ignacy, ur. 29 VII 1793, Warszawa, zm. 4 I 1867, tamże,
generał rosyjski, oberpolicmajster warszawski;
1809–15 służył w wojsku Księstwa Warsz.; od 1827 oficer armii ros., m.in. 1828–29 podczas wojny z Turcją, 1829 adiutant I. Paskiewicza, później w armii Królestwa Pol., aresztowany przez spiskowców w noc listopadową 1830; od 1835 dca Warsz. Dywizjonu Żandarmerii, od 1839 także naczelnik Zarządu Pałaców Cesarskich w Królestwie Pol. oraz 1851–63 administrator księstwa łowickiego; od 1844 generał; 1842–62 również prezes Dyrekcji WTR i 1844–51 oraz 1861–62 oberpolicmajster warsz., 1854–62 gen.-policmajster 1. Armii Czynnej w Królestwie; otoczony powszechną niechęcią społeczeństwa pol. jako realizator systemu paskiewiczowskiego w Królestwie Polskim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia