-
abstrakcjapot. pogląd, twierdzenie oderwane od rzeczywistości, nieodpowiadające rzeczywistemu stanowi rzeczy, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń;[łac.],
-
accusare nemo se debetnikt nie ma obowiązku oskarżać sam siebie.[łac.],
-
acta est fabulaw teatrach rzymskim słowa obwieszczające zakończenie sztuki.[łac., ‘sztuka skończona’],
-
ad augusta per angustatriumf osiąga się przez zwalczanie trudności (Hernani V.M. Hugo).[łac., ‘do wzniosłych wyników ciasnymi drogami’],
-
ad futuram rei memoriamna przyszłą rzeczy pamiątkę.[łac.],
-
ad infinitumdo nieskończoności; bez końca.[łac.],
-
ad leonesokrzyk widzów w cyrku rzymskim, wznoszony pod adresem pokonanych zawodników, także chrześcijan (pierwsze wieki n.e.).[łac., ‘lwom na pożarcie’],
-
ad maiora natus sumdo wyższych rzeczy jestem urodzony (słowa świętego Stanisława Kostki).[łac.],
-
ad maiorem Dei gloriamna większą chwałę Bożą — dewiza zakonu jezuitów sformułowana przez św. Ignacego Loyolę;[łac.],
-
ad multos annosżyczenie długiego życia; sto lat.[łac.],
-
ad patreswybrać się na tamten świat, umrzeć.[łac.,‘do ojców’],
-
ad perpetuam rei memoriamna wieczną rzeczy pamiątkę.[łac.],
-
ad remdo rzeczy; wrócić do właściwego tematu.[łac.],
-
ad unum (omnes)bez wyjątku (wszyscy), co do jednego.[łac.],
-
ad usumdo (czyjegoś) użytku, na użytek (czegoś).[łac.],
-
ad usum Delphiniprzen.:[łac., ‘do użytku Delfina’],
-
ad vocemw sprawie; właściwie, stosownie, co się tyczy.[łac.],
-
adherencjapopieranie kogoś, solidaryzowanie się z kimś.[łac.],
-
adiaforato, co jest moralnie obojętne (ani dobre, ani złe).[gr.],
-
adoracjacześć, uwielbienie, zachwyt.[łac.],