• adamantan, C10H16,
    związek organiczny, tricyklodekan, bezbarwne kryształy;
  • adamaszek
    [arab.],
    biała lub jednobarwna tkanina z wzorem żakardowym; początkowo wytwarzana z lnu, jedwabiu naturalnego, obecnie również z wszystkich rodzajów ciągłych włókien chemicznych;
  • Adamczewski Ignacy, ur. 25 I 1907, Warszawa, zm. 23 VI 2000, Gdańsk,
    fizyk;
  • Adamek Witold, ur. 7 XI 1945, Łódź, zm. 18 II 2017, Warszawa,
    operator filmowy;
  • Adamiecki Karol, ur. 18 III 1866, Dąbrowa Górnicza, zm. 16 V 1933, Warszawa,
    jeden z twórców i teoretyków naukowej organizacji pracy, wynalazca i racjonalizator procesów technologicznych i produkcyjnych, z wykształcenia inżynier metalurg;
  • Adams
    [ạ̈dəmz]
    John Couch, ur. 5 VI 1819, Laneast (Kornwalia), zm. 21 I 1892, Cambridge (hrab. Cambridgeshire),
    bryt. astronom i matematyk;
  • Adams
    [ạ̈dəmz]
    Roger, ur. 2 I 1889, Boston, zm. 6 VII 1971, Champaign (stan Illinois),
    chemik amerykański;
  • Adams
    [ạ̈dəmz]
    Walter Sydney, ur. 20 XII 1876, Kassab (Syria), zm. 11 V 1956, Pasadena (USA),
    astrofizyk amerykański;
  • adamsyt, difenyloaminochloroarsyna, HN(C6H4)2AsCl,
    związek org.; krystaliczna jasnożółta substancja (a. techniczny — ciemnozielony lub brązowy);
  • adaptacja
    [łac.],
    techn. w teorii sterowania automatycznego proces zmian parametrów i struktury układu
  • adapter
    [ang. < łac.],
    zespół lub element łączący 2 zespoły urządzenia albo jedno urządzenie z drugim w celu umożliwienia ich właściwej współpracy lub pełnienia przez nie określonej funkcji;
  • chem. → ligand.
  • addycja
    [łac. additio ‘dodawanie’],
    reakcja przyłączania,
    chem. reakcja chem. polegająca na przyłączaniu atomów lub cząsteczek związku chem. z utworzeniem cząsteczki jednego produktu (adduktu);
  • powstawanie wrażeń barwnych przez składanie (mieszanie) barw prostych w oku;
  • addytywność
    [łac.],
    mat. własność funkcji przypisującej wartości liczbowe dowolnym obiektom: funkcja jest addytywna, gdy jej wartość dla dowolnego obiektu jest równa sumie jej wartości dla części, na jakie obiekt został podzielony;
  • metodol. termin używany przy określaniu warunków prawdziwości i poprawności nauk., np. adekwatna definicja — definicja trafnie ujmująca zakres słowa definiowanego;
  • Ader Clément, ur. 2 IV 1841, Murat k. Tuluzy, zm. 3 V 1925, Tuluza,
    fr. pionier lotnictwa, z zawodu inżynier drogowy;
  • ADF, ang. Automatic Direction Finder,
    lotn. radionamiernik pokładowy; → radiokompas.
  • Adhara, ε Canis Maioris,
    druga pod względem jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa;
  • adhezja
    [łac.],
    przyleganie, przyczepność,
    zjawisko przylegania powierzchniowych warstw 2 różnych (stałych lub ciekłych) faz (ciał);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia