zawał serca,
med. zespół objawów klinicznych będących następstwem nagle powstałej martwicy części mięśnia sercowego, spowodowanej przerwaniem dopływu krwi do tej części serca przez odpowiednio długi czas;
zawał serca
Encyklopedia PWN
powstaje często skutkiem miażdżycy tętnic wieńcowych lub neuropochodnego zaburzenia w regulacji przepływu krwi przez układ naczyń wieńcowych; zdarza się na ogół po 40. roku życia, częściej u mężczyzn niż u kobiet, zwłaszcza u osób otyłych i z nadciśnieniem tętniczym. Przebieg zawału serca zależy od wielkości obszaru objętego niedokrwieniem i miejsca niedokrwienia, a także od wystąpienia ostrej sercowej niewydolności krążenia, zaburzeń rytmu pracy serca i wstrząsu; typowym objawem jest silny ból za mostkiem, nie ustępujący po zażyciu nitrogliceryny; najczęściej poza objawami klinicznymi (ból) rozpoznaje się zawał serca w wyniku badań enzymatycznych krwi i/lub zmian w EKG. Po zawale serca pozostaje blizna w obszarze martwicy. Leczenie szpitalne; powrót do życia czynnego powinien być powolny i stopniowy.
