zapachowe żywice

zapachowe żywice,

stałe (bezpostaciowe) lub ciekłe substancje pachnące wytwarzane przez drzewa i krzewy w wyniku normalnej przemiany materii lub jako substancje ochronne, wydzielane wskutek uszkodzenia tkanek roślin (np. nacięć pnia);

do najważniejszych żywic zapachowych należą: żywica benzoesowa (otrzymywana ze styrakowca benzoesowego), styraks (z ambrowca wschodniego), gwajakolowa (z gwajakowca czczonego), labdanum (uzyskiwane z gałązek śródziemnomor. i czarnomor. krzewów Cistus ladaniferus i Cistus creticus) i elemi; ekstrakty alkoholowe tych żywic lub ich destylaty z parą wodną są składnikami kompozycji zapachowych (nośniki i utrwalacze zapachu); wiele ż.z. ma właściwości antyseptyczne, co jest wykorzystywane w medycynie; niektóre ż.z. są znane od czasów staroż. — stosowane w obrzędach rel. do spalania (wytwarzanie pachnącego dymu).