zajdyci
 
Encyklopedia PWN
zajdyci, zaydiyyūn,
ugrupowanie szyickie uznające pięciu imamów;
wyodrębniło się w VIII w.; zał. przez Zajda Ibn Alego Ibn Husajna (od niego nazwa zajdytów), prawnuka czwartego kalifa Alego Ibn Abi Taliba; doktryna zajdytów jest bliższa sunnitom niż szyitom; ich państewka istniały do XII w. w perskim Tabarystanie; na pocz. X w. opanowali Jemen; imamowie zajdyccy byli duchowymi przywódcami ludności Jemenu (której większość do czasów współcz. należy do tego ugrupowania), a 1917–62 także polit. władcami Jemenu Północnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia