zaimek
 
Encyklopedia PWN
zaimek,
część mowy zastępująca jakąkolwiek inną część mowy z wyjątkiem czasownika;
funkcja zaimka jest nie tyle leksykalna, symbol., co gramatyczna, deiktyczna (wskazująca), np. funkcja rodzajnika lub podmiotu osobowego; zaimki nie mają odpowiedników ogólnych, rzeczywistych ani synonimów; odmieniają się wg przypadków, liczby, rodzaju; z. rzeczowne (pronomen) — np. ktoś, coś, nikt, ja, on; zaimki przymiotne — taki, jaki, który, mój; zaimki liczebne — tyle, ile, kilka; zaimki przysłowne — wtedy, kiedy, tam, tak, jak; ze względu na znaczenie zaimki dzieli się na: 1) osobowe (ja, my), 2) zwrotne (się, sobie), 3) pytajne (kto?, co?), 4) dzierżawcze (czyj, mój), 5) względne (jaki, który), 6) wskazujące (ten, ów), 7) nieokreślone (ktoś, coś), 8) uogólniające (wszystek), 9) przeczące (nikt, nic, nigdy).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia