zaimek,
część mowy zastępująca jakąkolwiek inną część mowy z wyjątkiem czasownika;
zaimek
Encyklopedia PWN
funkcja zaimka jest nie tyle leksykalna, symbol., co gramatyczna, deiktyczna (wskazująca), np. funkcja rodzajnika lub podmiotu osobowego; zaimki nie mają odpowiedników ogólnych, rzeczywistych ani synonimów; odmieniają się wg przypadków, liczby, rodzaju; z. rzeczowne (pronomen) — np. ktoś, coś, nikt, ja, on; zaimki przymiotne — taki, jaki, który, mój; zaimki liczebne — tyle, ile, kilka; zaimki przysłowne — wtedy, kiedy, tam, tak, jak; ze względu na znaczenie zaimki dzieli się na: 1) osobowe (ja, my), 2) zwrotne (się, sobie), 3) pytajne (kto?, co?), 4) dzierżawcze (czyj, mój), 5) względne (jaki, który), 6) wskazujące (ten, ów), 7) nieokreślone (ktoś, coś), 8) uogólniające (wszystek), 9) przeczące (nikt, nic, nigdy).