yamato-e
japoński styl w malarstwie, wywodzący się z Yamato (dawna nazwa prow. Nara) z okresu Heian (794–1185), całkowicie pozbawiony wpływów chiń.;
[jamato e],
yamato-e
Encyklopedia PWN
datuje się od IX w.; były to malowidła na parawanach, rozsuwanych ściankach pomieszczeń i zwojach wykonywane na zamówienie arystokracji; przedstawiały słynne romanse, wydarzenia na dworze cesarskim ówczesnej stol. (Kioto) lub ilustrowały klas. dzieła literatury; prace cechowały konwencje formalne, specyficzna, delikatna linia i mocne, płasko kładzione kolory; po XIV w. zainteresowanie y.-e osłabło; w późniejszych wiekach niektóre szkoły mal. nawiązywały do tej tradycji (Tosa, Kanō).
