wyścigi konne
 
Encyklopedia PWN
wyścigi konne,
biegi koni dosiadanych przez jeźdźców (dżokejów), rozgrywane na różnych dystansach w różnych kategoriach wieku i ras koni;
rozróżnia się wyścigi płaskie, płotowe (do 1 m wys.) i przeszkodowe (steeple-chase); wyścigi konne są najstarszą formą jeździectwa, uprawianą już w starożytności; kolebką nowożytnych wyścigów konnych jest W. Brytania, gdzie 1727 wydrukowano kalendarz wyścigów konnych; najstarsze wyścigi konne rozgrywano także w Wielkiej Brytanii, m.in. od 1778 — w Saint-Leger (dla trzyletnich koni, dystans 2800 m), od 1779 — w Oaks (dla trzyletnich klaczy, dystans 2400 m), od 1780 — najważniejsza gonitwa sezonu derby. Na ziemiach pol. pierwsze wyścigi konne organizowano już w 1. poł. XIX w. m.in. w Poznaniu i Warszawie, 1939 przeniesione na Służewiec; tory wyścigowe są także we Wrocławiu (od 1832) i Sopocie (od 1898); popularną formą wyścigów konnych są wyścigi kłusaków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia