wiedeńska odsiecz
 
Encyklopedia PWN
wiedeńska odsiecz,
wyprawa wojsk polskich 1683 przeciwko armii tureckiej oblegającej Wiedeń;
była konsekwencją przymierza zawartego IV 1683 przez króla Jana III Sobieskiego z cesarzem Leopoldem I; Jan Sobieski na czele połączonych wojsk polskich (ok. 27 tysięcy) i austriackich (dowódca książę lotaryński Karol V Leopold) oraz niemieckich (dowódca książę Waldecku Jerzy Fryderyk; ogółem ok. 43 tysięcy) rozbił w bitwie 12 IX oblegającą Wiedeń armię turecką (ok. 110–115 tysięcy, dowódca wielki wezyr Kara Mustafa); do zwycięstwa szczególnie przyczynił się atak polskiej husarii ze wzgórza Schafberg; w pierwszej fazie walk opanowano drogę wzdłuż Dunaju oraz wszystkie wzgórza otaczające Wiedeń (m.in. Kahlenberg); decydującą rolę w bitwie odegrała największa w dotychczasowej historii szarża jazdy (ok. 20 tysięcy żołnierzy), którą poprowadził osobiście Jan Sobieski; armia turecka została rozbita, tracąc ok. 15 tysięcy żołnierzy, ponad 100 dział i cały sprzęt; straty koalicji wyniosły ok. 3500 żołnierzy; zwycięstwo pod Wiedniem zahamowało ekspansję turecką na Płw. Bałkański.
Bibliografia
J. Wimmer Wiedeń 1683. Dzieje kampanii i bitwy, Warszawa 1983.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Matejko Jan, Król Jan III Sobieski wręcza wysłannikowi papieskiemu list o zwycięstwie wiedeńskim fot. T. Żółtowska-Huszcza/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Jan III Sobieski pod Wiedniem, XVII/XVIII w. — Muzeum Narodowe, Krakówfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Oblężenie Wiednia, rycina holenderska (M. Visscher), koniec XVII w. — Muzeum Narodowe, Krakówfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Tricius Jan, Portret Jana III Sobieskiego z synem Jakubem, 1683–1688 — Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia