wiązówka
 
Encyklopedia PWN
wiązówka, Filipendula,
rodzaj roślin z rodziny różowatych;
ok. 10 gat. bylin występujących w umiarkowanych i subarktycznych obszarach półkuli północnej; liście pierzaste lub klapowane; kwiaty białe, żółte lub purpurowe zebrane w podbaldachy lub wiechy; w Polsce pospolicie rosną 2 gat. leczn. o liściach przerywano-pierzastych: wiązówka błotna, F. ulmaria, o wysokość do 2 m, kwiatach żółtawobiałych, wonnych, zebranych w podbaldachy, rośnie na wilgotnych łąkach i brzegach wód; wiązówka bulwkowa, F. hexapetala, o wysokość do 80 cm, kwiatach białych (różowych pączkach), zebranych w wiechy, występuje na suchych zboczach, w zaroślach i widnych lasach; wiązówkę uprawia się jako rośliny ozdobne na rabatach.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wiązówka błotna (Filipendula ulmaria)fot. P. Fabijański/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia