walec
 
Encyklopedia PWN
walec
[niem.],
walec kołowy prosty,
mat. bryła obrotowa ograniczona powierzchnią cylindryczną o kierownicy będącej okręgiem i 2 prostopadłymi do tej powierzchni płaszczyznami, zwanymi płaszczyznami podstaw walca;
walec można otrzymać w wyniku obrotu prostokąta dokoła jednego z boków (oś walca); objętość walca wynosi πr2h, a pole jego powierzchni całkowitej 2πrh + 2πr2, gdzie r — promień podstawy walca, h — wysokość; rozważa się również walce o podstawach niekołowych (np. eliptycznych), a także walce pochyłe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia