walcarka,
maszyna do walcowania kształtowników, blach, rur itp.;
walcarka
Encyklopedia PWN
składa się zwykle z klatki walcowniczej (roboczej), klatki walców zębatych, przenoszących napęd na walce klatki roboczej, napędu oraz urządzeń pomocniczych; klatka walcownicza zawiera co najmniej 2 walce robocze (ich kształt i wymiary zależą od rodzaju walcowanych wyrobów) i ewentualnie walce oporowe (zabezpieczają walce robocze przed zginaniem). W skład walcarki może wchodzić jedna lub kilka klatek walcowniczych.
Rozróżnia się klatki walcownicze o walcach: poziomych, pionowych, skośnych i o konstrukcji specjalnej; zależnie od liczby walców w klatkach walcarki dzieli sie na: jednokierunkowe duo (2 walce robocze) i nawrotne duo (2 walce obracają się na przemian w jednym lub drugim kierunku, np. zgniatacz), trio (3 walce robocze) i trio Lautcha, podwójne duo, kwarto oraz wielowalcowe (6, 12 lub 20 walców, bądź walcarki planetarne czyli obiegowe); istnieje też wiele walcarek o budowie specjalnej. Pierwsze walcarki zbudowano w końcu XVII w.
